“İnsanlar doğarlar, yaşarlar ve ölürler…”
Öğrendiğimiz, alıştığımız, neredeyse yaşam boyu içselleştirdiğimiz tez budur.
Hadi bu tezi biraz parçalara ayıralım:
Bir insan hayatı boyunca kaç defa ölür, kaç defa doğar? Düşündünüz biraz. Ama saymaya zaman bulamadınız. E, gayet doğal.
Onurundan, erdeminden ve en önemlisi ilkelerinden ödün vermeye başladığı her anda bir parça ölür insan.
İnsanların yeniden doğuşu zordur. İçsel sorgulama ve gerekirse epistemolojik kopuş gerektirir. Bu zorlu kopuşun gücünü size ancak iyilik ilkeleriniz verebilir. Bunu başardığınız her anda, yeniden doğuş — bir kez daha doğuş, bir bebek çığlığına dönüşen doğuş, ilk nefeste ciğerleri yakan doğuş — sizindir artık.
Alnımız ak, başımız dik, kalemimiz yere düşmez.
Bugün 15 Haziran ve ben 54. yaş günümü cezaevinde karşılıyorum. Onurun, aydınlanmanın, özgür basının gücüyle mutluyum.
Dışarıda doğum günü pastamın etrafında buluşan herkese ayrı ayrı teşekkür ediyorum. Hepinizi çok seviyorum.
Barış bir bebeğin saflığı kadar kutsal.
Barış gazeteciliği, bebek kokusu kadar baş döndürücü çünkü.
Her doğuş, ilke TV’mizi daha da büyütsün.
Bu arada, pastadan bir dilim hakkım varsa, onu da Elif Akgül arkadaşıma vermenizi istiyorum.
Kanalda yerimi boş bırakmayan Banu Güven’e ve Denizcan Abay’a, çalışma ekibime şükranlarımı sunuyorum.
Basın meslek kuruluşlarını, demokratik çevreleri desteklerinden dolayı kutluyorum.
Elbette, 15-16 Haziran İşçi Hareketi’ni de bu vesileyle selamlıyorum.
Yarın bizimdir dostlar.
Çok daha güçlü olacağız.
Demokrasi için, barışın toplumlaşması için, ilkeli habercilik için daha yapacak çok işimiz var.
Yeniden buluşmak ve kucaklaşmak üzere, herkese sevgiler.
Foto: Ercüment Akdeniz’in İlke TV çalışanı kadınlar için kazağının ipinden yaptığı bileklikler